ไดฮาร์ด โชว์ฟอร์ม

ฉับพลัน !! สกอร์พลิกกลับมานำเป็น 4-3 ซะอย่างนั้น และต่อไปคือความเห็นของผม

1. 3 ประตูแรกจาก 4 ประตูของหงส์แดง คือการยิงที่สวยสดงดงามระดับต้นหญ้าทุกต้นที่ แอนฟิลด์ ยังต้องโค้งคำนับให้อย่างนอบน้อม ส่วนประตูชัยก็จัดเป็นการยิงที่กระชากอารมณ์และความรู้สึกสุดๆ ชนะบนความดราม่าแบบนี้ แม้จะบวกแค่ 1 ประตู แต่มันมีคุณค่า และเป็นที่โจษจันมากกว่าชนะด้วยสกอร์ 3-0 อีกนะครับ ขอโทษ !!!

2. ลิเวอร์พูล เสียง่ายๆ ทั้ง 3 ประตูเลยนะครับ แถมยังเสียดื้อๆ แบบไม่มีปี่มีขลุ่ย โดยไม่จำเป็นต้องถูกคู่แข่งกดดัน อันสะท้อนว่าเกมรับของพวกเขาก็ไม่ได้แข็งแกร่งอะไรมากมาย และพร้อมที่จะผิดพลาดเช่นกัน

ผู้รักษาประตูมือ 2 อย่าง ควิวีน เคลเลเฮอร์ ก็ดูเหวอๆ ชอบกล หากเป็น อลิสซง เบ็คเกอร์ เฝ้าเสาคงไม่โดนไปถึง 3 ดอกแน่ๆ แม้เกมรับจะดูมีปัญหา แต่ ลิเวอร์พูล 2.0 ชุดนี้ถือคติเสียเท่าไหร่ก็ต้องยิงให้ได้มากกว่า ซึ่งมันคือ แมนฯ ยูไนเต็ด ในยุคเรืองอำนาจชัดๆ คิดแล้วก็…นะ !!!

3. อยากบอกว่าประตูนำ 3-2 ของ ฟูแล่ม นั่นแหละที่ทำให้พวกเขาหลงระเริงจนย่ามใจมากเกินไป ถ้าไม่ทะลึ่งขึ้นนำพลางยื้อสกอร์ 2-2 ไปเรื่อยๆ บางที ลิเวอร์พูล อาจไม่ชนะ…ก็…เป็น..ได้ !!!

4. เชื่อไหมครับ ??? เมื่อคืน ผมดูเกมนี้อยู่กับเพื่อนคนหนึ่ง ซึ่งเป็น “เด็กหงส์” ตอนที่ผู้มาเยือนขึ้นนำ 3-2 สาบาน…ผมไม่ได้ขัดคีย์บอร์ดรอล้อเลียน แต่ผมบอกกับคุณพรี่เขาที่กำลังทำหน้าเหมือนอมชักโครกว่า… “นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ ลิเวอร์พูล ตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้…เดี๋ยวคอยดู กู เอ๊ย ผมเห็นมาเยอะแล้ว เดี๋ยวหงส์จะกลับมา” 5555555555